Święta Góra to wyniosły szczyt 701 m n.p.m. królujący nad Lubawką Porasta ją świerkowy las, pośród którego można podziwiać ruiny zespołu kapliczek stanowiącej Drogę Krzyżową. Z jej powstaniem wiąże się legenda o prastarej sośnie stojącej na szczycie góry, której nie można było w żaden sposób ściąć. Dopiero przyrzeczenie ówczesnego właściciela góry Mlaspura Voyta o wystawieniu z jej pnia krzyża spo
wodowało, iż siekiera weszła w jej pień. Jak potwierdzają źródła historyczne Voyt w 1740 roku dotrzymał słowa i ustawił na szczycie góry drewniany krzyż, a u podnóża góry wzniósł pierwszą drewnianą kapliczkę św. Anny. Odtąd Świętą Górę zaczęto nazywać miejscem cudownym. Mnożyły się liczne opowieści o nawróceniach pod krzyżem, co przyciągało coraz liczniej pielgrzymów i wędrowców. Karol Jochmann, kolejny właściciel terenu, przyczynił się najbardziej do rozsławienia Świętej Góry; wybudował wygodną drogę na szczyt i kolejną stację kalwaryjną - kaplicę Zmartwychwstania. W 1839 roku Johann Schreiber ufundował kaplicę Świętego Grobu. W 1868 roku, w święto Wniebowstąpienia Marii. ksiądz Haeffe z Kamiennej Góry poświęcił kaplicę Matki Bożej Bolesnej, ufundowaną przez rodzinę Krenke. Przy budowie kaplicy pomagali żołnierze szykujący się na front wojny austriacko-pruskiej. W 1880 roku Henryk Krenke przebudował na nowo rozsypującą się kaplicę św. Anny. A niespełna dziesięć lat później wzniósł kaplicę Ostatniej Wieczerzy w wyrobisku kamieniołomu, z którego pozyskiwano materiał na budowę dworca w Lubawce. Obok kaplicy na skałce ustawiono kamienną grupę figur z Ogrójca. Na początku XX wieku wymieniono drewnianą kaplicę Zmartwychwstania na murowaną, a w 1905 roku ustawiono przed nią pomnik zasłużonego dla Lubawki proboszcza Józefa Ullricha, który mawiał, że Święta Góra jest jego ulubionym miejscem przebywania. Niestety w II połowie XX wieku Kalwaria i kaplice popadły w całkowitą ruinę. Z dawnego wyposażenia pozostały jedynie fragmenty malowideł na ścianach i nieliczne uszkodzone figury. Niemniej jednak, spacer malowniczą trasą Drogi Krzyżowej stanowi po dziś niezwykłe przeżycie, nie tylko o wymiarze religijnym.
Podejście pod Świętą Górę otwiera figura św. Floriana, która pochodzi z XVIII wieku. Ustawiona jest u północno-zachodniego podnoża góry nad źrodłem ujętym w konchę.
Bibliografia:
Słownik geografii turystycznej Sudetów - Tom 8 - Kotlina Kamiennogórska Wzgórza Bramy Lubawskiej Zawory, pod red. Marka Staffy, Wrocław 1997
Słownik geografii turystycznej Sudetów - Tom 9 - Góry Kamienne pod red. Marka Staffy, Wrocław 1996
Lubawka monografia historyczna miasta - Elżbieta Deptuła, Andrzej Grzelak, Czesław Margas, Lidia Sarnecka, Henryk Szoka, Lubawka 1991